”To be the true is to give life as the way
Leave your parents to follow me to be born as soal
Anton Heyboer 1987”

    In 1982 bezocht Petra ons voor het eerst. Vijf jaar later vestigde ze zich definitief in Den Ilp, in een klein huis met een groot erf aan de overkant van de straat. Ze bracht haar galerie uit Laren over naar het huisje, en begon alles te versieren. Het huisje, zichzelf, het erf en zelfs de stelcomplaten van het parkeerterrein.
    Het was ook het jaar waarin Anton’s werk kleur kreeg. Hij was wel al met meer kleur bezig, maar in 1987 was het alsof het begon los te barsten. Niet alleen in kleur, ook in hevigheid. Inplaats van de stille oerfiguren kwamen er figuren vol leven. Zoals de twee vrouwen in deze tekening. De mond wijd open, hun lijf een en al uitdrukking van hevige emoties.

    In het systeem, dat op deze tekening staat, is een kleine Christusfiguur getekend in het centrum, punt 4 van het systeem. Het is het punt van het lijdensvermogen, en Christus is een uitbeelding van dit archetype. Het vermogen om jezelf als “ik” op te geven. Waarheid en leven worden dan een geheel, en je verlaat het leven zoals het je door de wereld ingeprent wordt – door de ouders vooral.

    Christus is niet voor niets uitgebeeld als man. Het is de geest, het manlijke deel in ieder mens, die dit punt 4 kan waarmaken. Maar de mens bestaat niet alleen uit geest, hij/zij heeft ook een ziel. Die vrouwelijk kant van het innerlijk heeft niet genoeg aan een afgebakend punt. De ziel moet zich kunnen verbinden. Dit is wat de twee vrouwen laten zien. Samen kunnen zij een eenheid vormen, en zo ook zichzelf loslaten.

    Het systeem is in deze serie tekeningen heel anders dan in andere tekeningen of etsen. Beide kanten bestaan uit de punten 1, 2 en 3, de kanten van het wezen, van wat echt en waar is in de mens. Beide vrouwen geven hun wezen aan de verbinding. De punten 5 t/m 9, die de wereld uitbeelden, zijn hier afwezig.

    Het wezen in de mens is niet “braaf”. Door opvoeding en maatschappij leert de mens beheersing, maar de diepste innerlijke natuur is ongetemd. Daardoor zijn de twee vrouwen zo heftig uitgebeeld.